اگر یک باور وجود داشته باشد که چپ و راست، روانشناسان و فیلسوفان و متفکران قدیم و جدید را به هم پیوند دهد این فرض ناگفته است که انسانها بد هستند. این برداشتی است که در پس تیترهای درشت روزنامههاست و زندگی ما را رقم میزند. ریشههای این تفکر از ماکیاولی تا هابز و از فروید تا پینکر را در بر گرفته و در اعماق اندیشه غرب ریشه دوانده است. به ما آموختهاند که نوع بشر طبیعتا خودخواه و در پی منافع شخصی است. اما کتاب «نوع بشر» بحث نوینی را مطرح میکند که فرض خوب بودن بشر هم واقعگرایانه است و هم انقلابی. غریزۀ همکاری به جای رقابت و اعتماد به جای سوء ظن بنیادی تکاملی دارد که به آغاز نوع ما باز میگردد. نسبت دادن بدترینها به دیگران نه تنها بر برخورد ما با دیگران، بلکه بر سیاست و اقتصاد ما هم به شدت اثر میگذارد. در این کتاب عظیم، روتگر برگمن، نویسندۀ پرفروش بین المللی، برخی از مشهورترین مطالعات و رویدادهای جهان را میگیرد و قالب آنها را تغییر میدهد و چشمانداز جدیدی از 200 هزار سال اخیر تاریخ بشر تصویر میکند. از سالار مگسهای واقعی تا همکاری به وجود آمده پس از بمباران لندن در جنگ جهانی دوم توسط ارتش آلمان، از تقلبهای پنهانشده در آزمایش زندانیان استنفورد تا داستان واقعی قتل کیتی جنویز، برگمن نشان میدهد که باور به مهربانی و نوعدوستی انسان چگونه طرز تفکر ما را تغییر میدهد و چگونه میتوان از آن بهمثابه پایهای برای دستیابی به تغییر واقعی در جامعه بهره برد.