این کتاب دایره المعارف تاریخ رجال ایران و یکی از مراجع مهم برای محققان و دانش پژوهان است و مؤلف با پشتکار، مطالعه و تحقیق چند ساله و بر اثر معاشرت طولانی با خانواده های رجال سیاسی موفق به تألیف آن شد . بعلاوه از منابعی چون خاطرات و خطرات اعتمادالسلطنه ، کتاب های خان ملک ساسانی ، مجله های یادگار ، یغما و کتاب ایران و قضیه ایران اثرِ لرد کُرزِن بهره برده است . بامداد ابتدا تصمیم داشت مجموعه یادداشت های خود را در ده جلد انتشار دهد، لیکن به سبب بیماری آنها را طی سال های 1347ـ1351 ش در شش مجلد منتشر کرد.
او در تدوین مطالب کتاب ، استقلال رأی و نظر داشت و از داوری های رجال نویسان پیشین تأثیر نگرفت . نثر این کتاب روان است و، چنانچه با معیار قزوینی ، در ارزیابی لغت نامه دهخدا، آن را بسنجیم ، تقریباً بدون غلط است.