کتاب «آدرنو» در چهار فصل و یک مقدمه تدوین شده است. در خصوص اهمیت نگارش این اثر باید اذعان داشت که آثار فلسفی و انتقادی تئودور آدورنو در زمرۀ چالش انگیزترین نوشته های سده بیستم به شمار میروند؛ فهم و تفسیر آرای آدورنو برای خواننده بسیار دشوار است. علاوه بر آن، غرابت این آرا، خواننده را به کار صعب تجدیدنظر در دانسته ها و مشهورات و مسلمات وامی دارد؛ از جمله در امکان فلسفه، هنر و زندگی اخلاقی در جهان معاصر. در این کتاب نویسنده بر سه جنبه از افکار آدورنو متمرکز شده است: 1. آرای وی درباره هنر و فرهنگ. 2. رابطه میان تفکر اخلاقی و اجتماعی او، که حول مساله آزادی شکل می گیرد. 3. برهم کنش فلسفه و تاریخ.
نویسنده کار را با وجوه تمایز آثار آدورنو و تأکید او بر مقولاتی مانند وساطت، دیالکتیک و منفیت آغاز می کند. از آنجا که این مقولات، در عین بار سنگین فلسفی شان، تدبیر آدورنو در مواجهه با شکل خاص نیروهای تاریخی زمانه اند، نویسنده نیز آن را آغازگاه قرار داده و هم خود را مصروف نمایاندن اندیشه فلسفی او بر مبنای این مقولات کرده است. از این روی، کتاب برای خواننده مبتدی مفید است.