مطالعه جامعه شناسی نسل ها در ایران از دو دهه قبل آغاز شده و همچان ادامه دارد. از جمله دلایل اصلی شکل گیری این مطالعات، افزایش اهمیت جوانان به عنوان نسل جدید و همچنین اهمیت یافتن موضوعاتی نظیر بهداشت، مراقبت، فراغت و حمایت های اجتماعی است. از طرف دیگر مد، موسیقی و مصرف به عنوان حوزه هایی که بیشتر به حضور و زندگی نسل جدید در جامعه ایرانی معطوف هستند، اهمیت یافته است. آنچه در مطالعه جامعه شناختی نسل ها در اولویت قرار دارد، «روابط و مناسبات بین نسلی» است که توجه به آن می تواند سر منشاء حل بسیاری از معضلات و مشکلات در خانواده و در جامعه کنونی ایرانی باشد. نگارنده در کتاب حاضر بر آن است تا ضمن بیان وضعیت روابط بین نسلی به لحاظ تاریخی، صورت های متعدد روابط بین نسلی در خانواده، دین، علم و سیاست را در 10 فصل مورد بررسی قرار دهد. از جمله مباحث مورد توجه در کتاب می توان به بنیان های مفهومی در مورد نسل؛ مطالعات نسلی در ایران؛ تجربه نسلی به روایت شخصیت ها؛ گفت وگوهای بین نسلی و جنسیتی؛ صور متعدد مناسبات بین نسلی در ایران و مناسبات بین نسلی در حوزه دین اشاره کرد.