نگارنده در کتاب حاضر، در رویکردی تلفیقی، ضمن بیان تصویری که نسل های مختلف جامعه شناسان از جامعه ایرانی ارائه داده اند، به نقش عوامل برون سازمانی بر جامعه شناسی حوزه سیاست، دولت و مناسبات جهانی می پردازد. وی تلاش می کند با تحلیل اندیشه های جامعه شناسانه چون، غلامحسین صدیقی؛ محمد کاردان و علی شریعتی به چالش ها و مناقشات موجود میان جامعه شناسان نسل قدیم و جدید پاسخ دهد و راهکارهایی مناسب برای حل چالش ها و مناقشات ارائه کند. در پایان نیز بر اساس مدل های متعددی رابطه جامعه شناسی و جامعه ایرانی را مورد توجه قرار داده و مدل مناسب استفاده از جامعه شناسی در ساختن جامعه ایرانی را عنوان کرده است. همچنین وضعیت آینده جامعه ایرانی را از نگاه جامعه شناسی چندوجهی ترسیم کرده است.