هر که را دوست می دارم، تویی. عجیب است! عشقت چگونه همگان را دگرگون می کند ، چشمان آبی اش را سبز می نماید. با طنین صدای تو سخن می گوید و غمزه هایی مهلک چون تو دارد. سیگار را نیز چون تو می گیراند. هر که را دوست می دارم، تویی. عجیب است! چرا نمی توانم فراموشت کنم؟