دشواری رسم زندگی انسان هاست اما انسانیت ، تسهیل و راحتی دشواری هاست. آن کس که جهان دشوار را با آوای یاوری و مهر آسان می سازد بر فانی بودن خویش و هم نوعان آگاه بوده و با اتصال به تنوع زمین به وسعت آسمان و ایستادگی میان آن دو، انسانیت را آشکار می سازد تا با اراده عمیق جان جاودان هستی در این اتصال با شکوه میرندگی را به ره پویی ،شهامت ، صبر آفرینندگی و زیبایی فرازنده گرداند و لطف فانی بودن را در انسجام وجود اتصالی اش دریابد. این اصل همان زندگی نوردی است نه فقط زندگی کردنی سازشگرانه و یا سردرگم!