کتابی که همه عاشقان داستایوسکی باید بخوانند. خوانش جنایت و مکافات با نظر به تلقی «رمان به منزله فلسفه» به نگارش درآمده است. در این رویکرد بحث می شود که رمان موقعیت هایی را برای فلسفه ایجاد می کند. در تجربه های انسانی مولفه های متعددی وجود دارند که هم فلسفه و هم رمان به آن ها اذعان دارند. بازنمایی این تجربه ها در رمان نشان می دهد که رمان نیز از دغدغه های معرفتی مختص به خودش برخوردار است و این دغدغه ها را نباید به فلسفه به معنای خاص آن تقلیل داد. داستایفسکی در جنایت و مکافات با خلق شخصیت راسکولنیکف نشان می دهد که مسئله تصمیم و انتخاب خیر از جانب او با فراتر رفتن از اراده فردی حاصل می شود و استقلال فردی امری خطاست. همچنین داستایفسکی به نقد دیدگاه راسکولنیکف در باب فراسوی خیر و شر می پردازد و تناقض های اندیشه نیهیلیستی را از طریق روایت زندگی قهرمان آشکار می سازد. این کتاب به زمینه و زمانه، پیش متن های داستانی، شخصیت ها، اندیشه های دینی، به ویژه مضامین دینی و مناسبات بینامتنی جنایت و مکافات با کتاب ایوب، مکبث شکسپیر و محاکمه ی کافکا می پردازد.