پرتره تلاشی است تهور آمیز. هنرمند پرتره پرداز می خواهد هویت و هستی حقیقی، یا «حال و هوا»ی یک انسان زنده را در اثری هنری فراچنگ آورده و جاودانه کند. آیا چنین چیزی ممکن است؟ این پرسشی است که هرکس می خواهد پرتره ای بکشد باید به آن پاسخ دهد. «پرتره ها و اشخاص» کوششی است برای پاسخ دادن به این پرسش. و در مسیر این پاسخ، ناگزیر باید هم به جوانب مختلف تاریخ پرتره عنایت داشته باشد، هم به تحولات رخ داده در فهم ما از چیستی و کیستی «شخص» بپردازد. «خود» یک شخص چیست؟ و آیا می توان آن را در رسانه های گوناگون هنری بازنمایی کرد؟ سینتیا فریلند، استاد بازنشسته ی فلسفه در دانشگاه هیوستن، در بخش های متفاوت کتاب حاضر نگرش های مختلف به «خود» و چگونگی بازنمایی آن ها را در پرتره ها می کاود تا به پاسخی برای این پرسش دست پیدا کند.