فرهنگ در ایران از متن زندگی ، کاملا برنخاسته و جای نپرداخته است. این فرهنگ انبوه مصرفی ، همسان و یکنواخت است و نشانی از تنوع و جوهر خلاقیت شخصی شخصی در آن نیست. معماری روزگار ما بهترین شاهد این مدعاست.