تاریخ فلسفه معاصر غرب

تاریخ فلسفه معاصر تاریخ جریان های فلسفی متعدد است. کثرت جریان ها و موضوعات فلسفی یکی از اوصاف بارز فلسفه در دوران معاصر است. در گذشته، سالیان دراز طول می کشید تا جریان ها و مکاتب فلسفی شکل گیرند. این شکل گیری، چنانچه پذیرش آرای افلاطون و ارسطو را در نظر گیریم، بعضا حتی به بیش از هزار سال نیز رسیده است. اندیشه افلاطون به واسطه نوافلاطونیان ادامه پیدا کرد و در قرن یازده میلادی با کشف آثار اصلی افلاطون مجددا احیا شد و در قرن های چهارده و پانزده با قول به اصالت اسم (Nominalismus) از نو زاده شد. به همین ترتیب، مسلمانان و مسیحیان در قرن سیزده میلادی، با کشف آثار اصلی ارسطو و تفاسیر خود بر آنها، باعث تجدید حیات و شکوفایی آن شدند. اما وضعیت درمورد فلسفه های قرن بیستم به گونه ای دیگر است؛ به طوری که جریان های فلسفی زود به زود و به فاصله ده تا بیست سال جای خود را به دیگر جریان ها می دهند.