یه ساعت جهانت رو تعطیل کن

بیچاره اون آئینه که هر صبح
با بهت، تصویرت رو می بینه
جداً چطور این حجم زیبایی
جا می شه توی قلب آئینه
شاعر ترین شاعر منم وقتی
چشمم توو چشمای تو می افته
توو لحظه های خلق این چشما
قطعا خدا هم شعر می گفته