این کتاب، معماران را با امانوئل کانت، فیلسوفی با آثاری سرشار از دغدغه دائم اندیشیدن به جهان، در مقام امری واحد و تکاملیابنده آشنا میکند. بهزعم کانت، در این جهان پویای به هم تنیده، انسانها باید در مقام سوژههایی مرتبط و مسئول و بهشکلی متقابل نسبت به این جهان، عمل کنند. کانت با توجه به اندیشههای آیندهنگر و اخلاقی- سیاسی، متفکری است که به روشنی از معماری سخن میگوید. این امر نشان میدهد که چگونه اندیشههای او به صورت به جا و خلاقانه در جهانی که هماکنون ساکن آنیم و باید خردمندانه متوجهش باشیم، ثمر میدهد. کانت دیدِ روشنگرانه خود را در هدف عمده فلسفهاش با استفاده از استعارهای معمارانه پایهگذاری کرد: «خانه مسکونی مناسب». فارغ از ساخت «قلعهای بر فراز آسمانِ خیالی» یا «برج سرگیجهآوری که به بهشت میرسد»، کانت میگوید که هدف خاضعانهاش ساختِ «خانهای امن برای ماست»؛ خانهای که به شکل شایستهای پاسخگوی همزمان کمبود منابع در زمین و نیازمان به اصولی ثابت و مستحکم باشد؛ همچنین این کتاب به بررسی مفاهیم جهانشهری کانت میپردازد، مفاهیمی که با در نظر گرفتن حقایق جغرافیایی، مبنی بر محدودیت عرصه زمین و منابع طبیعی در قلمروی زمینی ما، به مسئله سیاست، از افقی جهانی مینگرد. با توجه به ضرورت موضوعی توسعه پایدار، چنین متون کانتیای برای معماران امروز اهمیتی به خصوص دارند. دانشجویان معماری که برای برقراری ارتباط میان نظریه و عمل آموزش دیدهاند، از کانت بسیار خواهند آموخت. فیلسوفی که پروژههای انتقادیاش، برای اطمینان از این موضوع که چقدر و مهمتر از آن، چگونهایدهها میتوانند اثری سازنده بر کل جهان و همچنین بر ما در مقام عاملانی پویا در آن داشته باشند، بقا و مانایی ایدهها را بررسی میکند و آنها را میآزماید.