… مرد بزرگی از نوع خاص مردان میانۀ قرن بیستم بود- بزرگ در فرم و افسانهپردازی؛ و در تمام داستانهایی که از زندگی خودش ساخت به نحو غریب و پیچیدهای متعهد به انسانیتی آرمانی بود. مردی بود با شهامت فردی بیبروبرگرد که در نوشتههایش از کسانی میگفت که بزدل، کلک و رند خوانده میشوند و با غیرقابلتصورترین شرایط هستی انسانی روبرو هستند، اهل دوز و کلک و قلابیاند و گهگاه هم جان به در میبرند. او تناقضهای زندگی شخصی خودش را با پوچی هستی مدرن مترادف میدید…