هر واژه یک بذر است

باری آزادیم که هر کاری به طور موقتی انجام دهیم که بتواند خلا بزرگ و هراس ناشی از این خلا را _ که وجودمان را فراگرفته _ پر کند. اما واژه‌ای هست که آزادی بیانش را نداریم، واژه‌ای که واژگان دیگر را آزاد می‌سازد، دلتنگی، آری دلتنگی روح و جان.

دلتنگی: اشتیاق سوزان و دردناک به اشخاص، مکان‌ها یا هر چیز دیگری که آدم بخواهد به آن بازگردد.