سفر به شرق عجیبترین و خیالانگیزترین رمان هرمان هسه است که از عالم واقع به دنیای خیال میرود و ظرایف روح انسان را بیان میدارد.
این کتاب در قالب رومانتیسم بوده و بنیان اصلی این داستان بر کشف ظرایف روح انسان قرار دارد، ولی نمیتوان آن را یک اثر فلسفی دانست. در جستوجوی عارفانهای که در کالبد این اثر وجود دارد، پای استدلال و عقل به دلیل نااستواری به حقیقت راه ندارد. این داستان سرانجام با یادآوری این نکته به پایان میرسد که در طریق حقیقت، بیدلیل راه، نمیتوان به مقصود رسید و هر اهتمامی بیحاصل میشود. این نکته که شواهد آن را در عرفان ایرانی، میتوان بسیار یافت، یادآور قواعد پذیرفته شده مرید و مراد در دنیای عرفان است.
هرمان هسه یک فیلسوف و روانشناس است که ایدههای خود را در قالب رمان و داستان به مخاطبان بیان میکند. تاثیرپذیری نویسندۀ کتاب سفر به شرق کاملاً متأثر از فرهنگ ایرانیان، زبان فارسی، اندیشههای ایرانی و شرق است. او در این کتاب طوری مطالب و ایدههای خود را به مخاطبان القا میکند که آنها با خواندن این کتاب احساس میکنند در درونشان سرزمین و منشا نوری به وجود آمده و به آنجا سفر میکنند. نویسنده در کتاب سفر به شرق به دنبال یافتن نکات بسیار دقیق، ظرایف فرهنگ شرق و زبان فارسی است.