حقیقت می تواند با دلیل شما را قانع کند اما شما نمی توانید صرفا با دلایلی که در دست دارید حقیقت را هست یا نیست کنید. شاید منطق و امر زبانی آرایش هایی باشند که در حالت ایده آل خود، بناست مصادیق و اعیان را در ارتباط با حقیقت صورت بندی کنند، اما این الزاما بدان معنا نیست که خود امر حقیقی نیز در بند منطق زبانی و دوبعدی بودنی سوبژکتیو باشد؛ امر زبانی شاید صرفا واسطه ی میان سوژه و بعد سوم باشد، و نه علت وجودی این بعد؛ امر حقیقی، در صورت وجود، خود احتمالا پدید آورنده ی امر زبانی و استدلال های دوبعدی خواهد بود. در اینجا سخن بر سر بی واسطه ترین شکل قدرت است و فراقراردادی ترین حالت آن، نه شکلی از قدرت زبانی و منطقی.