فایدهگرایی با ابتنا بر اصل «بیشترین خوشی برای بیشترین افراد» از تأثیرگذارترین جریانهای فلسفی دو سدۀ اخیر است. فرضیهها و استدلالات فایدهگرایانه در اخلاق، اقتصاد و سیاستِ مدرن، به ویژه عرصۀ سیاستگذاری عمومی، به وفور یافت میشود. از این رو، کتاب درآمدی به فهم فایدهگرایی برای درک جامعۀ معاصر حائز اهمیت است. مؤلف کتاب را با گزارش خلاصهای از فایدهگرایی کلاسیک در سدههای هجده و نوزده آغاز میکند، و در فصلهای بعدی پیشرفت درونمایههای اساسیِ فایدهگرایی را در طی قرن بیستم پی میگیرد. از جمله پرسشهایی که این اثر بدانها پرداخته عبارت است از: خوشی چیست؟ آیا خوشی یگانه چیز ارزشمند است؟ فایدهگرایی مربوط به افعال است یا قوانین یا نهادها؟ آیا فایدهگرایی ناعادلانه یا به شکل نامعقولی طاقتفرسا یا غیرعملی است؟ آیندۀ فایدهگرایی به کدام سو میرود؟