در این نمایشنامه، (ویل انو) ؛ نویسنده آمریکایی، زندگی دو زوج در همسایگی یکدیگر را روایت می کند که با پیش تر رفتن داستان متوجه می شویم بیش از آن چه در ابتدا فکر می کردند یعنی تشابه نام خانوادگی شان به یکدیگر تشابه دارند و همچون تجربه زیسته بسیاری از ما، این رنج است که افراد را به هم نزدیک می کند و شالوده روابط انسانی و صمیمیت قرار می گیرد. این نمایشنامه ویژگی های یک اثر مدرن را به تمامی داراست: دیالوگ های کوتاه و ساده، فقدان امیدواری و معنا در زندگی روزمره، بازی های زبانی و پرداختن به ارتباطات انسانی، در پیچیده ترین نقطه خود، اما به سادگی تمام. تنهایی، حتی در جمعی دو یا چهار نفره، عنصر اصلی دیگر این نمایشنامه است که تنهایی انسان مدرن را حتی در میان جمع و حتی در خصوصی ترین روابط خود به تصویر می کشد.