شعر امروز خیابان

یک قطره عطر هندی
چکیده روی کاغذی که دیشب
تایپ کرده بودم شعری تازه بر آن غلیظ‌ترین قهوه رنگ که به سبزی می‌زند
عطری که گیسوان شبق‌گونت را روشنی شب می‌زند
وقتی که خواب بودم
بر گذشته‌ای از این شعر؟
از سطرها می‌تواند چنین خوشبو بردمد قطره‌ای؟
چه کسی می‌داند شب‌ها
که خواب برده ما را
چه‌ها پدیدارند این‌جا
در کاغذهای به تاریکی بیدار؟