سخنوری عنوان مراسم مشاعرۀ درویشان طریقت عجم بود که در ماههای محرم و صفر و شبهای ماه رمضان در بسیاری از تکیهها و قهوهخانههای ایران برگزار میشد.
این گروه که سخنور نامیده میشدند ضمن درویشی همه از کسبۀ بازار و پیشهوران بودند.
کتاب حاضر متن شعرها و گفتگوهای مراسم سخنوری را از دو نسخۀ خطی را به دقت تصحیح کرده و مصطلحات و تعبیرات خاص آنها را توضیح داده است و در مقدمه پیشینۀ این مراسم را بررسی کرده و پیوستگی تاریخی سخنوری را با آیین فتوت یا همان جوانمردی شرح داده است.