در دهههای اخیر اندیشمندان حوزۀ فلسفه در غرب به این امر پی بردهاند که آنچه در اواخر قرن هجدهم در زمرۀ مسائل زیباشناسی بود امروزه نقشی اساسی در فلسفه به معنای عام آن ایفا میکند. به خصوص که اندیشمندانی چون دنالد دیویدسون و نلسون گودمن و ریچارد رورتی در قرن بیستم جملگی به ابعاد خلاق زبان پی برده و لذا فلسفه زبان را یکی از مهمترین جنبههای تحلیل فلسفی قلمداد نموده و یادآور شده اند که اهمیت زبان در فلسفه خود مدیون ظهور حوزۀ زیباشناسی است...