سقراط در رسالۀ «تهتتوس» به این نکته اشاره میکند که گرچه همواره مستقیمترین راه، نزدیکترین راه تلقی میشود، اما مسیر شناخت، نه مسیری مستقیم بلکه مارپیچی پر پیچوخم است. در کتاب حاضر نیز به همین قیاس، نه با انکشاف تدریجی یک نظام بلکه با شبکۀ درهمتنیدهای از مفاهیم روبهرو هستیم که هر بار با ظهور مجدد خود، ظرایف تازهای را از دیدگاهی جدید به بحث میافزایند.
آگامبن فیلسوف ایتالیایی در طی پنج فصل، و در خلال بحث دربارۀ مضامینی از اثر هنری گرفته تا فقر و کاپیتالیسم، در بسترهای مختلفی به مفاهیم بنیادین آفرینش، پتانسیل، فرمان و رابطۀ متقابل میان این مفاهیم میپردازد تا از این طریق مفهوم آرخه را روشن سازد و به برونرفتی آن_ارشیک از نظام کنونی بیندیشد؛ استراتژیای که هم از هرگونه آرخه فراتر میرود و هم از آنارشیِ قدرت و کاپیتالیسم.