دولت و سیاست مدرن در ایران پدیده ای نوظهور است و عموما وقتی بحث دولتمردان و سیاستمداران در معنایی که امروز می شناسیم، پیش کشیده می شود، منظور دوران انقلاب مشروطه و پس از آن است. دولت های پیش از مشروطه همواره قومی قبیله ای، متکی به فرد و بدون تخصص اداره می شدند و هیچ نشانی از دولت مدرن، برنامه ریزی و سواد سیاسی و اقتصادی و بینش در آنها دیده نمی شد. به همین دلیل با ورود روشنفکران و تحصیلکردگان اروپا رفته به صحنه ی سیاست در ایران پس از مشروطه بود که تحولات عظیم سیاسی، آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی در ایران اتفاق افتاد. کتاب «نخبگان سیاسی ایران» نوشته ی «زهرا شجیعی» پژوهش جامعه شناسانه ی عظیمی ست حاصل چند دهه تحقیق و مطالعه از میان اسناد و مدارک دولتی و شخصی درباره ی اهالی سیاست ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی. این کتاب در چهار مجلد به ترکیب نخبگان سیاسی ایران از منظر جامعه شناسی گروه ها، خانواده ها، اقشار و نحله هایی پرداخته که توانسته اند به درون قدرت سیاسی ایران نفوذ کرده و صاحب منصب سیاسی شوند. سیر حرکتی حکومت، وزارت و تطور این دو در ایران، کم و کیف حکمرانی و دولتمردان بیرون آمده از ساخت تازه ی سیاست پس از مشروطه، مباحثی ست که کتاب «نخبگان سیاسی ایران» به آنها به تفصیل پرداخته است.