راز و رمز آواز

هنر آواز در موسیقی ایران قدمت دیرینه دارد که از دیرباز تا کنون، به دلایل تاریخی، مذهبی سیاسی، اجتماعی و ... دستخوش تغییراتی در نحوۀ اجرا و به وجود آمدن سبک‌های مختلف شده است. به علت فقدان دستگاه‌های ضبط صدا، دورترین آثار به جا ماندۀ آوازی از دورۀ قاجار است. در دورۀ صفوی آوازخوانان در تعزیه، گوشه‌های موسیقی را اجرا می‌کردند تا در دورۀ قاجار که موسیقی بزمی رواج یافت در دورۀ سلطنت پهلوی، با ورود آثار موسیقی غرب و تلفیق آن با موسیقی ایرانی به تدریج تفاوت‌هایی پدیدار شد و آموزش موسیقی و آواز با ضبط صدا و از طریق نوار رواج یافت. با گذشت زمان و به دست آوردن تجربه و همچنین پیشرفت علم پزشکی و علم و تکنیک موسیقی، راه‌های چگونگی حفظ حنجره و استفاده صحیح از آن و موارد دیگر به مرور نمایان و قطعی شد. مؤلف کتاب، ضمن اشاره به مطالبی پیرامون ردیف و گوشه‌های اصلی آوازها، نکاتی را در باب بهداشت و مراقبت از صدا یادآوری کرده است که می‌تواند از کج‌روی هنرجویان مبتدی جلوگیری کند.