این کتاب نوزده مقاله دربارۀ هنر، اندیشه و عرفان است که ظرف سه سال گذشته در نشریات علمی ـ پژوهشی کشور، گردهماییهای ملی و بینالمللی، دانشنامههای فرهنگی و در مصاحبه با نشریات کشور ارائه گردیده است.
این مجموعه، بنا به موضوعات طرحشده در آن، به سه بخش تقسیم شده است.
بخش اول، با نُه مقاله، مباحث بنیادین را که در فلسفۀ هنر اسلامی مطرح است را طرح میکند، از ضرورت تکوین فلسفه هنر اسلامی گرفته تا اندیشههای بزرگترین فیلسوف شرق دربارۀ خیال و تخیل و نیز نسبتی که میان تصویر و کلمه در تمدن اسلامی وجود دارد. دیگر مقالات این بخش نیز به نحوی، حاوی مباحث پایه در هنر اسلامی است در دومین بخش، با چهار مقاله به هنر و موضوعات مهمی چون هویت، جهانی شدن و نیز زن (که خود بحثی بنیادین در نسبت میان جنسیت و هنر است) توجه شده و همچنین ارتباط میان مسیحیت، نیچه و برگمان، به عنوان یکی از کارگردانهای تأثیرگذار سینما در قرن بیستم نقد و بررسی شده است.
در آخرین بخش این مجموعه، محوریت مباحث با عرفان و حکمت است. نسبت میان مفاهیم عرفانی، چون «بیعملی» در عرفان تائویی با مقاماتی چون توکل و رضا در عرفان و حکمت اسلامی و در کنار مقالهای که در آن درباره مفهوم حکمت در شاهنامه فردوسی بحث و بررسی شده است.