به نظر برخی از متفکران، «هیدگر» مناسبترین نماینده تفکر معاصر غرب برای گشودن راه گفتگو با شرق است. تعامل تفکر چینی، به ویژه حکمت دائویی با هیدگر، راه را برای معرفی پدیدارشناسی هرمنوتیک در آسیای شرقی آماده کرده است. هیدگر دائو را به عنوان تفکری شاعرانه میشناسد. هدف اصلی این نوشتار، گام برداشتن در جهت مفاهمه فرهنگی از طریق خوانش یکپارچه آثار هیدگر با نگرش پدیدارشناختی و معناشناختی اندیشههای وی در کنار بازخوانی آثار دائویی است.