اگر نمیخواهید از آنچه که به هنگامِ خواندن یک نمایشنامه، در ذهنِ شما میگذرد، آگاه باشید، این کتاب را مطالعه نکنید. چرا که این کتاب بر این باور نگاشته شده است که اگر شما بدانید که کارگردانان یا بازیگران، برای آوردنِ واژگان به دنیای نمایش، با چه مشکلاتِ فنیای روبرو هستند، یا اگر بتوانید درک کنید که فرایندِ برگرداندنِ گفتگوی چاپی و دستورهایِ اجراییِ صحنه، به یک کُنشِ ذهنی، فرایندی روانشناختی است، و نیز اگر از شباهتها و تفاوتهای میانِ ذهنِ خوانندگان و بازیگران به هنگامِ مواجهه با متن - و آنجا که بازیگران به واژهها در یک صفحۀ دوبعدی نگاه میکنند در حالی که به کُنشهای سهبعدی میاندیشند- بیشتر آگاه شوید، نمایش در ذهن ِشما به شکل روشنتری جان میگیرد.