هدف از زندگی شکوفایی انسانی یا به زبان دیگر کسب خوشبختی است. انسان نمی تواند به این سعادت، شادمانی و خوشبختی دست یابد مگر اینکه مهارت و اراده کافی برای انتخاب پیوسته گزینه های اخلاقی و کسب خوشبختی داشته باشد. حکمت یا خرد عملی این مهارت و اراده را فراهم می کند. با خرد عملی شکوفایی انسان حتمی است. بدون خرد عملی زندگی ما در عذاب خواهد بود. ارسطو خرد را به خوشبختی پیوند می زند؛ اما این پیوند در ابتدای بحث برای ما شناخته شده نیست.