موش و گربه

"موش و گربه" قصیدۀ بلندی است در شرح تزویر و ریاکاری گربه‌ای به ظاهر عابد، گربه‌ای که می‌تواند نماد سفاکان عابدنمای تاریخ باشد. گربه‌ای خُم‌شکن که اساس حیاتش بر پایۀ تزویر است، و باز موشانی که لحظه لحظه رفتارشان در عین ناباوری، توجیه وجود گربۀ سفاک است. قصیدۀ بلند "موش و گربه" به گروه سنی خاصی تعلق ندارد و در طراحی و تصویرسازی کتاب نیز به این ویژگی توجه شده است. گو اینکه تصاویر کتاب می‌توانند خودخوانشی باشند تصویری از شاید مشهورترین قصۀ منظوم ایرانی. عبید زاکانی (حدود اوایل قرن هشتم هجری قمری) در ادبیات سرزمین ما ایران جایگاه والایی دارد. وی بی‌گمان بزرگ‌ترین طنزپرداز فارسی است و در جهان نیز نظیرش را به سادگی نمی‌توان یافت. آثار عبید زاکانی و به ویژه موش و گربه بیشترین اقبال را داشته و محبوب همۀ دوران‌ها بوده است.