یک سفرنامۀ خوب باید مستند باشد. نکتۀ بعدی بحث پرورش آن است که برمیگردد به هنرهای نگارشی نویسنده که آنها را بهمرور زمان فرا گرفته است. دکتر محمود زندمقدم: شیوۀ کارم به این شکل بود که یادداشت برمیداشتم. بعد در یک فرصتی که پیش میآمد، مینشستم و تنظیمشان میکردم. گاه پیش میآمد که هفت دفعه این کار را تکرار میکردم. منصور ضابطیان: سفرنامههایم را در سفر نمینویسم. حتی بلافاصله بعد از سفر هم نمینویسم. معمولاً با یک فاصلۀ چهار تا ششماهه، بعد از سفرم شروع میکنم به نوشتن. سفرنامه چه ویژگیهایی دارد؟ نویسندگان جوان و علاقهمندان چگونه سفرنامهنویسی را آغاز کنند؟ بهجز کتابهای آموزشی، یکی از منابع با ارزش و یاریکننده، تجربیات سفرنامهنویسانی است که سالها در این حوزه کار کردهاند. در این کتاب 7 سفرنامهنویس باتجربه و نامی در مورد سفرنامهنویسی، طراحی و ساختار آن سخن میگویند: عیسی امیدوار، دکتر محمود زندمقدم، منصور ضابطیان، رضا امیرخانی، مهدی حجوانی، دیوید فارلی و دان جورج.