فرشته عشق بال های مقوایی دارد

مردیت دیوانه‌‎وار آنتوان را دوست دارد اما آمادگی‎ ازدواج با او را ندارد. او که کمدین تازه‎‎‌‌کاری است، با این احساس که هنوز طرح اولیه‎‌‌ای از کسی ا‎ست که می‎خواهد باشد، قصد دارد مانع از آن شود که رابطه‎شان در دام کوپیدون، فرشتۀ عشق بیفتد. بنابراین از خودش سؤالاتی می‎پرسد: چطور می‎توان خود را بهتر دوست داشت؟ چطور می‎توان با حفظ فاصلۀ لازم دیگری را دوست داشت و او را درک کرد؟ چطور می‎توان شعلۀ عشق را روشن نگه داشت؟ مردیت مُصر است که با کار و تلاش و پذیرش عقاید و افکار نو می‎توانیم «توانایی عشق‌ورزی» مان را بهبود ببخشیم.
فکرش هم این است: از فرصتی که در شهرهای مختلف برای اجرا با دوست صمیمی‎اش رز دارد استفاده و به‌نوعی «گشت عشق» را آغاز کند. و در واقع به بررسی خودش، رابطه‎اش با آنتوان و عشق بپردازد.
برای آنکه آماده تجربۀ عشقی حقیقی با آنتوان شود، باید دور شود. باید خطرِ از دست دادن او را به جان بخرد تا با شرایط بهتری او را به دست بیاورد. شش ماه و یک روز به هم فرصت می‎دهند. شمارش معکوس با شوخی‎های کوپیدون شروع می‎شود.
آیا مردیت قبل از آنکه خیلی دیر شود پاسخ سؤال‎هایش را پیدا خواهد کرد؟