دویست سال پیش که ایران زیر حملهی آتش توپخانهی روسیه بود، عباسمیرزا نایبالسلطنهی قاجار به این نتیجه رسید که تنها راه نجات ایران کسب «دانش روز» است، پس چند جوان ایرانی را در سفری پرماجرا به لندن فرستاد تا فنون و علومی چون اسلحهسازی، نقشهبرداری، طب و زبان انگلیسی را بیاموزند و با دست پر به ایران برگردند.
"نایل گرین"، استاد دانشگاه لسآنجلس، با تکیه بر سفرنامهی فارسی میرزاصالح شیرازی، طی ۹ سال پژوهش در اسناد وزارت خارجهی بریتانیا و گشتن در میان خاطرات سیاستمداران، دانشمندان و دانشگاهیان انگلیسیای که جوانان ایرانی با آنها نشستوبرخاست داشتند، میکوشد تصویری کامل از زندگی و تحصیل آنها در آن سالها ارائه دهد؛ سالهایی که از قضا جین آستین، نویسندهی محبوب انگلیسی، هم محبوبترین رمانهای خود را در حوالی اقامتگاههای آنان مینوشت.
مطالعهی این کتاب برای کسانی که میخواهند بدانند «جامعهی ایرانی چگونه مدرن شد؟» و به تاریخ رابطهی ایران و بریتانیا در دورهی قاجار علاقهمندند جذاب است.