مهربانی و احساس همدردی، از عواملی هستند که به زندگی معنا می بخشند. در معیاری ساده و عملی، مهربانی احساسی از گرمی و گشودگی به وجود می آورد که باعث برقراری ارتباط ما با انسان های دیگر می شود. در نتیجه احساس ترس، بی اعتمادی به خود و ناامنی خود به خود از بین می رود و دیگران نیز با ما راحت تر ارتباط برقرار می کنند. مهربانی واقعی، روشی قوی، اصیل و گرم برای بودن است که نتیجه کنش متقابل چند ویژگی مانند گرمی، صداقت و حق شناسی است. نگارنده در کتاب حاضر در فصل های جداگانه، مهربانی را با بیان داستان ها و ماجراهای کوتاه، راه و رسم درک به وسیله ویژگی های نامبرده بررسی کرده است. برخی دیگر از این ویژگی ها عبارت است از: صداقت، شکیبایی، احترام، همدلی، حافظه؛ و شادی.