از متن کتاب:
"دانتون: روبسپیر! می دونم که هر کلمه ی من اهرم گیوتین را آزادتر می کنه اما تکرار می کنم این روش شما نتیجه یی جز نابودی جمهوری نداره
قاضی: نابودی تو نابودی جمهوری نیست.
دانتون: این وسط من چندان مهم نیستم. اگر حرفی هم می زنم از زبان کسانی اه که یا در زندان اند یا در گورستان.
روبسپیر: می خوای خائنین آزاد بگردند دانتون: هرکسی بر خلاف تو فکر می کنه خائن به انقلاب نیست. روبسپیر: معیار سنجش خائن و خدمت گزار، خود انقلاب اه.
دانتون: بس کن مکزیمیلین! اگه مشکل تو من ام، من حاضرم کنار برم.
روبسپیر: نه بعد از این همه فتنه که در سخنرانی ها و مقالات ات راه انداختی
دانتون: اولین اصل حقوق بشر آیا آزادی انسان در بیان عقاید نیست؟.... ما این رو با هم نوشتیم.
روبسپیر: دم زدن از این حرف ها در شرایطی که فرانسه درگیر جنگ با قدرت های اروپایی اه آیا صلاح جمهوری اه؟ ما به آرامش نیاز داریم دانتون!
دانتون: و به همین دلیل می گم عفو عمومی اعلام کن! کمیته های مجازات رو منحل کن! خواهش می کنم. روبسپیر: برای آرامش، خائنین باید از صحنه ی انقلاب محو بشند. درخت انقلاب هنوز به خون نیاز داره. دانتون: فرانسه بوی لاشه گرفته. تو در هر چیزی دنبال خون می گردی. مردم خسته اند روبسپیر!"