ارول موریس مستند ساز آمریکایی در کتاب زیرسیگاری از برخورد خشنی که کوهن در پرینستون با او داشت یک سناریو میسازد و با ترکیبی هنرمندانه از تاملات فلسفی، مصاحبهها و خاطرات به حیطهی مردم نگاری فلسفهی دانشگاهی وارد میشود. او فلسفهی دانشگاهی را از این جهت به چالش میکشد که به جای جستجوی حقیقت، گرفتار هزار توی تفسیر متنهایی پر از ابهام و ایهام شده است. با این که همیشه در فلسفه این خطر هست که انسان با انکار واقعیت غرق در خیالات خود شود، از نگاه موریس خسارت اصلی در جایی است که انسان در خیالات دیگران غرق شود. او از روش آموزش فلسفه در دانشگاهها تصویری شبیه زندان طبقاتی فیلم پلتفرم میسازد که در آن باقیماندهی غذای طبقات بالا خوراک زندانیهای طبقات پایین میشود.