زنان در داستان

در دورۀ معاصر، با ورود زنان به قلمرو خلاقیت‌های ادبی، نوع دیگری از داستان‌نویسی پدیدار شد که خالق قهرمانان آن زنان بودند. بررسی شخصیت‌پردازی قهرمانان زن در آثار زنان داستان‌نویس از مباحث پرجاذبه‌ای است که نقد «اصالت زن» به آن می‌پردازد. نگارنده در این کتاب با بررسی داستان‌های چهاربانوی داستان‌نویس ایرانی (سیمین دانشور، مهشید امیرشاهی، شهرنوش پارسی‌پور، و غزاله علیزاده) نحوۀ شخصیت‌پردازی آنان را به ویژه در آفرینش قهرمانان زن بیان می‌کند. هم‌چنین نشان می‌دهد که قهرمانان زن در آثار زنان داستان‌نویس در مقایسه با قهرمانان زن در آثار مردان داستان‌نویس در کدام سوی مرزهای عقلانی بودن و عاطفی بودن یا آمیختگی این دو جانب اندیشه قرار دارند.