واقعیت آن است که شکوفایی و رشد طنز بهعنوان مردمی و اجتماعیترین بخش از ادبیات دورهٔ معاصر، از بستر مطبوعات بوده است و بررسی طنز معاصر، از رهگذر بررسی طنز مطبوعاتی امکانپذیر است. این بخش از طنز معاصر به تناسب رخدادهای سیاسی و شکلبندی آرایش نیروهای اجتماعی و نیز میزان آزادی بیان در قالب، زبان و مضمون در طی زمان دستخوش تغییر و تحول شده است و بررسی این تغییر و تحولات میتواند برای نسل حاضر راهگشا باشد.
موضوع و هدف کتاب حاضر دستیابی به ویژگیهای طنز مطبوعاتی دو دهه پس از انقلاب و ترسیم تصویری جامع از تحول این گونه ادبی در رویارویی با رخدادها و جریانات فرهنگی، سیاسی و فکری است.