غیاب مظنون به فرار هویت زنانه ام

در دفتر شعر «غیاب مظنون به فرار هویت زنانه ام» اشعار به واسطه‌ی تفاوت‌ها یکدیگر را تکمیل می‌کنند. تداوم، احیا و بازنگری جریان نوی اجتماعی همواره یکی از دغدغه‌های نویسنده در جریان‌های شعری آرمان گریز بوده است.
در مشخصه‌ی دیگر این دفتر شعر که به شخصیت‌ها می‌پردازد بخش‌هایی از اشعار یا به بیانی دیگر پژوهش، به دگرگونی‌هایی در حوزه‌ی محتوا و ساختار شعری اشخاص اختصاص دارد و به دلیل گستردگی و تنوع جریان‌های شعری افق‌های نوینی در نگاه و نگرش مخاطب به وجود می‌آورد.
وجه تمایز شعرهای علیرضا بهنام با دیگر شعرهای سیاسی - جامعه شناختی در آن است که او نه هیچ گاه خشونت و تبعیض را فرصت می‌دهد و نه مرگ و کشتار را وقعی می‌نهد. حرکت‌های زبانی را نه حرکتی در سطح برای شکستن ساختارها، بلکه نتیجه‌ی باز آفرینی واقعیت‌های موجود و ملموس می‌داند که فرصت حضوری متفاوت و پرتأمل را به مخاطب می‌دهد.