سازمان همکاری شانگهای یکی از سازمانهای بزرگ امنیتی ـ اقتصادی در قارۀ آسیا است که گسترۀ آن منطقۀ اورآسیا را نیز دربرگرفته و از نظر استراتژیک، ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک، اهمیت خاصی پیدا کرده است. این سازمان، نهادی است تازهتاسیس، با حرکت تکاملی تند و سریع که مورد توجه رقبا و مجامع بزرگ اقتصادی در جهان قرار گرفته است. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهایی است که به خاطر موقعیت ممتاز منطقهای مورد توجه اعضای اصلی اتحادیۀ شانگهای و سران موثر عضو این اتحادیه قرار گرفته است. کتاب حاضر به بررسی جوانب متعدد این سازمان در چهار بخش اختصاص یافته است. عناوین بخشها بدینقرار است: پیشینه و ویژگیهای جغرافیایی کشورهای عضو پیمان شانگهای؛ فلسفۀ وجودی پیدایش شانگهای؛ جایگاه جهانی سازمان شانگهای و روابط استراتژیکی حاکم بر اتحادیه؛ و جایگاه استراتژیک ایران در سازمان شانگهای.