پیوند میان آلمانیها و هنرشان، چنانکه هانس بِلتینگ در این کتاب توضیح میدهد، پیوندی است مشوب به انواع مسائل تاریخی، سیاسی، دینی، فلسفی و البته «ملّی».
مقصود از «هنر» در اینجا به طور مشخص هنرهای بصری است، و نه شعر و موسیقی. در واقع، بخشی از مسئله همین است و بِلتینگ این موضوع را مورد بحثوفحث قرار میدهد که چرا آلمانیها با هنرهایی چون نقاشی و معماری مسئله داشتهاند. آنها طی دورههای مختلف و با رویکردها و اغراض گوناگون، در تلاش برای تعریف هویت خود به عنوان «ملت»، پای هنرها را به میان کشیدهاند و هر بار مسائل و راهحلهایی مطرح شده که مناقشههایی تلخ را برانگیختهاند. گویی آنچه در تمام این دورهها و راهحلها ثابت مانده، همین جدالها، مناقشهها و دوپارگیها بوده است. بِلتینگ در این کتاب با سفری در دورههای شخصیتهایی چون آلبرشت دورِر، لوتر، گوته، رمانتیکها، … تا دورهٔ سیاه ناسیونالسوسیالیستها و تا زمان اتحاد آلمان غربی و شرقی، این مسائل را از وجوه مختلف تبیین کرده است. بنابراین قصد او نه تعریف «هنر آلمانی»، بلکه ایضاح مسائلی بوده است که آلمانیها با تاریخ و تفسیر هنرها داشتهاند.