ایدههای نخستین در طراحی باغ و خاستگاههای اولیۀ آن موضوع اصلی مجموعه نوشتههایی است که در این کتاب گرد آمدهاند. بارقههای آغازین باغسازی در بینالنهرین از لابهلای کتیبهها، مطالعۀ اشیا تاریخی و بررسی شواهد باستانشناسی خود را آشکار میکنند. بخش مهمی از این کتاب مبتنی بر همین ساختار چندسرشتیِ استفاده از منابع و پیوند میان کارکرد و معنا بهپیش میرود. نماد و نمادپردازی در باغسازی مصر باستان بخش دیگری از این کتاب است و در آن گونهشناسی باغها بر اساس پیوندهای آیینی و اسطورهای واکاوی شدهاند. همچنین با نگاهی بر آثار ادبی موجود و اندک شواهد عینی برجایمانده از روزگار یونان باستان، ایدههای تازهای از خلق باغ و مبلمانهای آن نشان داده شده است.
بخش مهمی از میراث باغسازی رُمیان مدیون یافتههایی است که از شهر تاریخی پُمپِی به دست آمده است؛ در این کتاب مجموعهای از مهمترین یافتههای تاریخی از باغسازی رمیان در این شهر عرضه شده است. درنهایت ارمغانهای هخامنشیان به جهان باغسازی معرفی میشوند؛ مفهوم هارمونی بهمثابۀ ریشۀ نظم هندسی در کرتبندیها و آبگذرهای سنگی بهویژه در پاسارگاد موضوع بخشهای پایانی کتاب هستند. در انتها نیز به یمن نقشی از یک کوشک ایرانی بر ظرفی ساسانی، کاخ باغ ساسانی کاویده شده و تأثر دو تمدن هخامنشی و ساسانی تا دوران اسلامی بهاختصار شرح داده شده است.
در نهایت باید گفت که این کتاب شماری از مهمترین تحولات تاریخ باغسازی از حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد تا بخشی از دوران باستان متأخر را بهاختصار بیان میکند. کتاب روایتی تاریخی از ایدههایی کلیدی دارد که در جغرافیای تمدنهای بزرگ شناختهشده، ظاهر شدهاند و تأثیر آنها را میتوان در الگوهای باغسازی معاصر نیز به نحوی جستجو کرد.