جلد ششم از مجموعه تاریخ فلسفه غرب دورهای حدوداً دویست ساله را از میانۀ قرن هجدهم تا میانۀ قرن بیستم دربر میگیرد. ابتدا آرا دو نماینده از «روشنگری اسکاتلندی» یعنی تامس رید و دیوید هیوم را بررسی میکنیم. سپس، به دیدگاههای جرمی بنتام و نیز ساموئل کالریج که از نقادیهای کانت متأثر است، میپردازیم. اندیشۀ علمگرا و لیبرال در نیمۀ قرن نوزدهم با آرا جان استوارت میل اوج میگیرد. پس از بررسی دیدگاههای میل و مساهمتهای برخی فلاسفۀ امریکایی، به تحولاتی بنیادین در کمبریج در آغاز قرن بیستم میپردازیم که میتوان آن را سرآغاز فلسفۀ تحلیلی دانست. آرا مور، راسل و ویتگنشتاین و همچنین، تأثیرات ماخ و فرگه را در این خصوص بررسی میکنیم. در نهایت، آرا فلاسفهای چون شلیک و کارناپ را از نظر میگذرانیم که اگرچه انگلیسیزبان نیستند، اما بر فلسفه تحلیلی تأثیرگذار بودهاند.