بسیاری از علاقهمندان به ادبیات و منتقدین ادبی از الکساندر سرگوییچ پوشکین به عنوان خورشید ادبیات روسیه نام میبرند. اولین یادداشتهای مربوط به تاریخ نگارش نمایشنامۀ الکساندر پوشکین مربوط به 25 آگوست 1934 است. یعنی 97 سال پس از مرگ پوشکین. در این نمایشنامه، میخاییل بولگاکف با پژوهشهای دقیقی که در خصوص وقایع مرتبط با مرگ الکساندر سرگییویچ پوشکین انجام داده، یکی از دردناکترین حوادث در تاریخ ادبیات روسیه را به تصویر کشیده است.
میخاییل بولگاکف در نمایشنامهای که به نام الکساندر پوشکین نوشته شده، هیچ نقشی برای او تعریف نکرده و پوشکین در سایه و بدون کلام ظاهر میشود. در این نمایشنامه، میخاییل بولگاکف از زاویۀ خاصی به افرادی مینگرد که در مرگ پوشکین همکاری کردند و چهرۀ واقعی آنها را به تصویر میکشد: نیکولای اول که گویی پادشاهی خیرخواه و غمخوار است؛ دوبلت که علاقۀ بسیاری به تئاتر دارد و ژنرالی حیلهگر است؛ و دولگاروکف که او را رذل و فرومایه مینامد.
ترجمۀ این نمایشنامه از نسخۀ روسی آن انجام شده که در سال 2007 در انتشارات آزبوکا کلاسیکی روسیه به چاپ رسیده و اولین ترجمه از زبان روسی به فارسی محسوب میشود. خواندن این نمایشنامۀ تاریخی که روایتگر بخش پایانی زندگی شاعر پرآوازۀ روسی الکساندر پوشکین است و به قلم یکی دیگر از ستارههای درخشان آسمان ادبیات روسیه - میخاییل بولگاکف - نوشته شده است، به همۀ علاقهمندان به ادبیات روسیه توصیه میشود.