فلسفه‌ی ژان_لوک نانسی

ژان-‌لوک نانسی یکی از برجسته‌ترین متفکران فرانسوی معاصر است. او از طریق بازصورتبندی ابتکاری مفاهیم و مقولات سنت فلسفۀ قاره‌ای، و در گفت‌وگوی انتقادی با مهم‌ترین فلاسفۀ این سنت، هستی‌شناسی اصیلی پرورانده است که نحوۀ اندیشیدن ما به دین، سیاست، اجتماع، تجسد و هنر را تغییر می‌دهد.
این اثر نخستین شرح جامع و سیستماتیک از فلسفۀ ژان-‌لوک نانسی است. ماری ایو-مورین، پژوهش‌گر و استاد فلسفه‌ در دانشگاه آلبرتا، اندیشۀ فیلسوف فرانسوی را به اتکای بررسی نخستین کارهای وی تا آثار متأخرش دربارۀ واسازی مسیحیت تشریح می‌کند. مورین شرحی فشرده و اجمالی از مفاهیم بنیادی اندیشۀ نانسی که در کلیۀ آثار او حضور دارند عرضه می‌کند. مضمون مشترک در آثار نانسی نوعی تَرَک و شکافِ اساسی در قلب هر «نفس»ی است که نفسْ به اتکای آن گشوده می‌شود، در معرض دیگری قرار می‌گیرد و با خود و سایر نفوس نسبت می‌یابد. هستی‌شناسی نانسی، در جست‌وجو برای گشودنِ نحوه‌ای از اندیشیدن به «حد» یا «لبه» به منزلۀ بودگاهِ معنا، دوگانه‌های سنتی نظیر فرد و اجتماع، درونی و بیرونی، ماده و روح، و شیء و اندیشه را کنار می‌زند. مورین در این اثر بر اصالت اندیشۀ نانسی تأکید می‌گذارد و نشان می‌دهد که فلسفۀ او منطق درونی خاص خود را دارد.