شعر مفتون، گنجینه نقشهای رنگین و عواطف دلنشینی است که از عشق و عرفان و تفکر، گرانسنگی میگیرد. هرگز بی قرار آوازه و غوغا نبوده و نیست و دوستداران شعرش همچند ستارگانند. فروتن و باوقار، ایستا و شکیبا به کار ارزشمند خود ادامه می دهد و هرچه از سیاهی مویش کاسته به سپیدی شعرش افزوده است و اکنون، این سپیدموی سپیدگوی آذری ، شعری جوان و پرشور دارد... «سیمین بهبهانی»