انتشار سری کتابهای کوچک که پیش از این نیز در چند نمونه در ایران سابقه داشته است علاوه بر انتخاب یک فرم خاص، یکجور تغییر رویکرد نسبت به مقولۀ دانش نیز محسوب میشود. چنانکه قبلاً در مجموعۀ کتابهای کوچک نشر «گام نو» در دهۀ ۸۰ شاهد بودیم، این تغییر استراتژی بیشتر مبتنی بر رویکردِ مثبت اندیشمندان مکتب فرانکفورت نسبت به ایجاز و قطعهنویسی بود. به طوریکه آدورنو مقاله را یکی از موجزترین، فشردهترین و گویاترین راه برای بیان حقیقت میداند. چنین رویکردی آشنایی «قدم به قدم» و «غور در مبانی» و روشهای متعارف در راستای «تصاحب تمام خزائن معرفت» را کنار میگذارد؛ چرا که «چنین تلاشهایی را منطبق بر این باور اسطورهای میداند که گویی تفکر را نیز همچون مهندسی ساختمان یا فنون مدیتیشن با روشها و تکنیکهای آموزش گام به گام میتوان به دست آورد».