ادموند گانگلیون و پسر

وقتی از مولو می‌پرسیدند که در زندگی چه‌کار می‌کند، جواب می‌داد: «تو کار پیراپزشکی‌‍‌ام» و وانمود می‌کرد از کارش راضی است. ژرژ مسائل مربوط به هویتش را از خیلی وقت پیش حل کرده بود و وقتی همین سوال را ازش می‌پرسیدند، صادقانه جواب می‌داد: «من تو زندگی هیچ‌کاری نمی‌کنم، تو بخش مرگ مشغولم.»

ادموند گانگلیون و پسر اولین رمان ژوئل اگلوف است. که سال 1999 منتشر شد و جایزۀ الن فورنیه را گرفت. از همین رمان اول، اگلوف دنیایی عجیب به نمایش گذاشت که در آن طنز و موقعیت ابسورد شانه‌به‌شانۀ هم حرکت می‌کنند و به شاعرانگی می‌رسند. از دیگر آثار مهم او می‌توان به رمان‌های آنچه اینجا نشسته روی زمین انجام می‌دهم (برندۀ جایزۀ طنز سیاه، 2003)، منگی (برندۀ جایزۀ لیو انتر، 2005)، عوضی (2008) و مجموعه داستان سنجاقک‌ها (برندۀ جایزۀ SGDL داستان کوتاه، 2013) اشاره کرد.