فلسفه تائو در کونگ فو

گزیده‌ای از متن کتاب: «هنر کونگ فو چینی در اصل قلب هنرهای خاورمیانه محسوب می شود که اصول وفنون آن برتمام ورزش‌های مختلف رزمی خاورمیانه تاثیر گذاشته و بیشتر نقاط آن را فرا گرفته است. کونگ‌فو یکی ازهنرهای کهن و معروف دفاع از خود است. قدمت این هنر بیشتر از کاراته‌ی جوجتسو و سایر ورزش‌های رزمی است و در هنر مبارزه به خوبی می‌توان آن را جوهره تمرکز عقل و اندیشه ژرف دانست. کونگ فو با سابقه چهار هزارساله‌ به طور جامع و عمیقی درک نشده است.

هنر وکونگ فو چینی در سه مرحله پیشرفت داشته است. در اواسط عهد باستان کونگ فو وسیله‌ای ساده‌ی طبیعی و اولیه برای مبارزه‌ی دست و پا بود. اگر چه آنچنان اساسی نبود با این حال روش طبیعی و آزادی بود و هیچ مانعی نداشت. به مرور زمان فنون اصلی این هنر پیشرفت نمود. اگر چه این فنون نسبت به روش اولیه بسیار پیشرفته‌تر بود اما به لحاظ اصیل بودن محدود بود و آزاد و طبیعی نبود. به علاوه‌ با این شیوه بسیار فلسفی و علمی نمی‌شد بر فترت پنهان ذهن نفوذ کرد.»