نویسنده در این کتاب نشان میدهد که رواندرمانی و رواندرمانگران چگونه میتوانند زمینهساز تغییر مغز باشند. از دیدگاه نویسنده، مغز «نقشخوردۀ نقشپذیر» است: یعنی بهرغم نقشهایی که در کودکی روی آن حکشده، قابلیت نقشپذیری را در بزرگسالی حفظ میکند. نویسنده به تبیین عصبزیستشناختی و الگوی تغییرات مغز در حین درمان اضطراب، افسردگی، شخصیت مرزی و اختلال استرس پس از ضربۀ روانی میپردازد. افزونبراین، مشکلات همهگیرتری همچون شرم بنیادین، ارزش خود پایین و بینقصگرایی را شرح و بسط میدهد.